อย่าเพิ่งไปรักใครแค่เพียงเกลียดความเหงา
คนที่ต้องเสียใจไม่ได้มีแค่เรา
ในวันที่ร่ำลารู้ดีเจ็บเพียงไหน
หากไม่ได้รักจริง ก็อย่าไปรักใคร
นั่งโง่ๆ คนเดียวไปจนยันเช้า
ฉันไม่รีพลายข้อความที่แจ้งเตือน
ทุกครั้งที่ทำให้ใครนั้นต้องปวดร้าว
ใช่ว่าฉันนั้นจะไม่รู้สึก
เธอไม่ใช่ เอฟดับบิวบี หรือเป็นเพียงคนนัก
ถ้าเธอไม่รู้สึกดีแค่ไม่รู้สึกรัก
ถ้าเกินเลยไปมากกว่านี้กลัวเธอจะผิดหวัง
เรื่องคืนนั้นเป็นความผิดฉันเอง
I apologize ฉันทำให้เธอต้อง Cry
ฉันแค่กลัวความเหงาแทบจะทนไม่ไหว
ให้เธอ Judge me ให้เธอทุบตี
ยอมให้เธอตัดสินว่าเป็นคนไม่ดี
แค่ไม่อยากจะรักเพียงแค่คำว่าเหงา
คนที่เจ็บซ้ำ ไม่ได้มีแค่เรา
I'm so sorry ควรจะยุติ
เผื่อจะ Save you เผื่อจะ Save me
อย่าเพิ่งไปรักใครแค่เพียงเกลียดความเหงา
คนที่ต้องเสียใจไม่ได้มีแค่เรา
ในวันที่ร่ำลารู้ดีเจ็บเพียงไหน
หากไม่ได้รักจริง ก็อย่าไปรักใคร
ในยามความเหงาเข้ามาอีกคืน
นั่งคิดเรื่องที่ได้ลืม
ใจฉันมันโคตรจะชา
เพราะว่าความรักไม่มีให้ยืม
มีเพียงเสียงเพลงที่นั่งฟัง
ฉันรู้ฉันควรอยู่ลำพัง
ในตอนที่ฉันลงมาเธอชอบ
เธอทักมาไม่ก็โทร
สอบถาม You come and go
เธอไม่เคยรู้ You never know
ว่าความสัมพันธ์ของเธอและฉัน
มันคอยจะทำร้าย มีเพียงแค่แสงบางๆ
เหมือนมือของฉันที่เคยได้วางบนบั้นท้าย
ก็รู้ว่ามันเป็นเรื่องแย่
ควรจะหยุดแค่นี้ใช่ไหม
ถ้าหากจะมีใครสักคน
เธอคงจะทนได้ใช่ไหม
สักวันคงต้องพอ
เธอคงจะรอฉัน (ไม่ไหว)
ฉันเองก็รอมันไม่ไหว
ก็รู้มันไม่ใช่รักจริง
เราควรจะทิ้งมันเอาไว้
เรือลำที่เรานั้นได้ลง
มันคงจะชื่อว่า One night
แค่พยายามลืมมันไป
คืนนั้นเราแค่หวั่นไหว
อย่าเพิ่งไปรักใครแค่เพียงเกลียดความเหงา
คนที่ต้องเสียใจไม่ได้มีแค่เรา
ในวันที่ร่ำลารู้ดีเจ็บเพียงไหน
หากไม่ได้รักจริง ก็อย่าไปรักใคร
อย่าเพิ่งไปรักใครแค่เพียงเกลียดความเหงา
คนที่ต้องเสียใจไม่ได้มีแค่เรา
ในวันที่ร่ำลารู้ดีเจ็บเพียงไหน
หากไม่ได้รักจริง ก็อย่าไปรักใคร